TC.
OSMAN TÜRKOĞUZ
GEÇ KALAN SEVDA!
Söylenmemiş şarkılar okunur gözlerinde;
Dudakların koklanmaz baharın çiçekleri,
Ne acıklı rüyalar saklıdır sözlerinde,
Sen geç kalan sevdamın biricik
gerçekleri…
Cennet denilen yerler meğer sensiz bir
hiçmiş;
Gönlüm mutluluk diye nice zehirler
içmiş.
Seni bulduktan sonra, sensiz yaşam bir
hiçmiş;
Kim bilir hayalinden ne sevdalılar
geçmiş…
Upuzun dal boyunla gönlümde tek
fidansın,
Melek soylu huyunla canıma canlar
kattın.
Gören seni anlatsın, duyan seni
anlatsın;
Hergün gel o sahile, canıma canlar
katsın.
Ellerin ellerimde ölü kuşlara örnek;
Gözlerim gözlerinde, bir sevip bin kez
ölmek,
Dal fidan, dal boyunla çıkıp ta bana
gelmek,
Ömrümün tek dileği, seninle olabilmek;
Dizlerine uzanıp cennete gidebilmek…
Kışımın tek baharı buğday tenlim, bal
sözlüm;
Gönlümle hep sevdalım, duygularımla
sözlüm;
Seni görmediğim gün, yaşanmamış
günümdür,
Beraber olmak ta her an upuzun bir günümdür…