BİR RUHUZ, İKİ TENDE.
Çöllere
düşmüş bir yolcuyum,
Yerde
güneş, gökte güneş,
Serabı
düşünmek bile tek umudum,
Terkedilmişliğin
yalın sıcağında,
Bir
sen kalmışsın yanımda, bir de güneş,
Çölün
sonsuz kucağında…
Okyanusta
tek başına terkedilmiş bir gemiyim,
Azgın
dalgaların elinde oyuncak.
Bütün
dostlar da çekip gitmiş,
Anıları
sırtlarında birer külfet.
Farelere
bile yer kalmamış,
Ömrümün
bu son deminde,
Bir
sen kalmışsın yanımda,
Bir
sen kalmışsın gemimde…
Kutuplardayım
yalınayak;
Donmuş
havada, donmuş güneş.
Gözlerim
sevmeye kör,
Elerim
tutmaya hasret.
Niye
terketti beni yarasalar da,
Aydınlıkta
bile göremiyorum;
Kimindir
bu yüzümdeki sıcak nefes?
Bu
ellerimden tutan da kim…
Giriyoruz
o sonsuz kapıdan,
Geri
dönmekte söz konusu mu, değil;
Bir
ilahi sesle irkiliyoruz:
“Ey
Melekler Âlemi, bir ruhtur iki tende gelen,
Ayağa
kalk, ayağa kalk ta saygıyla eğil…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder