21 Mart 2012 Çarşamba

647/GÜL!

                                                                     
İzmir;21 Mart 2012.

         GÜL!
         Pespembe yanağın bahçemdeki gül;
         Yemyeşil gözlerin uçsuz denizler.
         Özlem ateşiyle yanma sakın Gül;
         Dost,düşman tüm âlem hep Seni gözler.

         Gönlümde başaktır dal fidan boyun;
         Melekleri aratmaz o soylu huyun,
         Dertleri,gamları bir yana bırak,
         Ben Sana Ateşim, Sen benim Suyum.

         Beni gördüğünde her şeyin güler,
         Gözlerin,Gül yüzün, ellerin güler.
         Sen gelince dertlerim,gamlarım gider,
         Seninle olmak var ya bir sonsuz uyum.

         Gönlüm Sana açtır Senin yanında;
         Tükenmez tutkusun benim kanımda.
         Gam çekmek,üzülmek sana yakışmaz,
         Bir tek sen yaşarsın benim canımda.

         SEN olmadığın zaman yine senleyim,
         Canımda SEN varsın,canla SENLEYİM.
         Tenimde SEN varsın tende SENLEYİM;
         Günümde   SEN varsın,gece SENLEYİM.
        

           
           
       

646/HER ÇAĞINDA BENİMLESİN!

                                                                   

                        OSMAN TÜRKOĞUZ
                   osmanturkoguz@gmail.com
                   İzmir;20 Mart 2012
                  
                  HER ÇAĞINDA BENİMLESİN!
                   Arısında, kuşlarında,dalında,
                   Pınarında,çiçeğinde,balında.
                   Saçlarının şiirsel rüzgârında
                   Ben varım doyumsuz ilkbaharında.

                   Birliğimiz gençliğine bedeldi;
                   Benden gayrı herkes Sana bir eldi.
                   Sevgimiz ırmaktı,denizdi,seldi,
                   Gençliğinin şiirsel baharında.

                   Gerçekte düş idik,düşte gerçektik;
                   Tüm engelleri aştık,bak neler çektik.
                   Gece yan yanaydık, gündüz düşteydik;
                   Ben vardım gönlünün ilkbaharında.

                   Özlemleri bir olup ta koklardık,
                   Mutluluğu dudak,dudak  toplardık.
                   Hiçbir dert bilmezdik yaşamdan yana,
                   Sevgimizin şiirsel baharında.

                   Ayrılıklar  sevgimizi dağlardı;
                   Uzun yollar seni bana bağlardı.
                   Anılar coşkuyla akar,çağlardı,
                   Özlemin o Yüce dağlarında.

                   Şimdi güz mevsimi, yapraklar düştü;
                   Gönlüme kaygıyla tasa üşüştü.
                   Sana gelen yollar zorlu yokuştu,
                   Orta yaşın Hüzünlü baharında.

                   Kış geldi  buz tuttu dağlar,ovalar,
                   Günlerim,aylarım seni kovalar,
                   En küçük bir anın beni oyalar,
                   Özlemin Yüce dağlarında.
                  
        
                  
                  
                  
        

İzleyiciler

Blog Arşivi