23 Mart 2011 Çarşamba

338-SÖZSÜZ ZAMAN ŞARKISI

OSMAN TÜRKOĞUZ
Osmanturkoguz@Hotmail.com
İzmir;23 Mart 2011.

SÖZSÜZ ZAMAN ŞARKISI

Antakya’nın solgun akşamlarında;
Yokuştan aşağı iner geçerdin.
Doymamış mutluluklar dudaklarında,
Acı karanfiller gibi açmış;
Eteklerinde binlerce beste, Ellerinde tomurcukları gülün,
Yokuşta başlardı, yokuşta biterdi günün.

Özlemler göz ve göz seni beklerdi;
Köprüden geçince sağa sapardın.
Ağlayan tebessümlerin, gülen gözlerinle,
En içten arzular saman alevi,
Suskun özlemlerle bana bakardın.

Bilirdin, duyardın yürekten yana,
Yaşanmamış olurdu gelmezsen eğer.
Randevusuz bekleyişler seni beklerdi;
Seninle aydınlanırdı günler ve geceler.
Şarkılar, türküler söylenirdi üstüne;
Sahipsiz mutluluklar seninmiş meğer.

Saat bir çeyreğe gelmese derdin;
Gelirdi tıkırtısız.
Bir sızı, bir yürek buruntusu sanki
Sonra; sensizliği başlardı yaşamın yeniden.
Ah! Bir çeyrek olmasa zamanda derdim, olurdu.
O Armutlu Mahallesinde eminim, dur diyebilseydim zamana,
Zaman dururdu.

Belki bir gün, kimbilir belki;
Özlemlerle vuran yüreğim sustuğu zaman,
Köprüden geçeceksin sağa sapmadan.
Karıncalar gibi saracak anılarım seni.
“Aman, sende “diyeceksin ve
Acımasız yollarında yaşamın,
Karıncalarımı eze,eze yürüyüp gideceksin.

İzleyiciler

Blog Arşivi